Hoe veel werk leuk kan worden

Er waren eens twee jongens, Klaas en Divano. Klaas was heel lief, Divano superdruk, maar eigenlijk ook heel aardig. Op een boerderij zaten ze in een grote bak vol kleine blokjes hout die boer Thom met zijn zoon had gezaagd. De jongens kregen de vraag van boer Thom de blokjes te stapelen. Het was een enorme klus en een grote chaos.

Klaas zei: “Het is veel werk; maar als je begint te sjouwen, wordt de bult vanzelf kleiner.” Divano knikte: “Ja, en als je dat ook nog eens met z’n allen doet, wordt het ook nog leuk!” Boer Thom glimlachte en stelde voor: “Laten we met z’n allen een liedje zingen terwijl we werken.”

Dus gingen ze aan de slag. De blokken vlogen rond, maar al snel vormde zich een grote stapel. Er waren blokjes in alle soorten en maten: klein, dik, lang, rond, en zelfs eentje die leek op een boemerang. “Vele handen maken licht werk,” zei voer Thom.

Op de boerderij is het altijd even kijken hoe je het beste een grote klus kunt overzien. Maar met elkaar gingen ze ervoor en steeds weer hadden ze zo’n overwinningsmomentje wanneer de stapel een stukje kleiner werd. Ook al was er een grote stapel houtblokken, zodra ze begonnen te sjouwen, werd die bult steeds kleiner.

Jarno kwam meehelpen en vond het geweldig om precies raak te gooien op Boer Thom, die midden in het werk stond. “Pas op!” riep Klaas, “We stoppen als Boer Thom de blokken pakt.” Zo leerden ze van elkaar en werden ze steeds sterker als team.

Na een tijdje was de bak leeg en mocht iedereen mee terug op de trekker. Het voelde bijna als een ritje in een achtbaan! Na al het harde werken kregen ze allemaal een lekker koekje en iets te drinken.

Het was een leuke dag, waarop ze bewezen hadden: met samenwerken wordt zelfs het grootste karwei een feest.

De boerderijles van Boer Thom:

Een belangrijke les die we op de boerderij elke dag opnieuw leren en meegeven aan de kinderen bij ons op het bedrijf. Vaak lijkt het werk hier eerst zo groot, zo zwaar, dat we denken: “Dat lukt me nooit.” Er liggen bergen werk voor ons, stapels hooipakjes die onverslaanbaar lijken. Maar hier op de boerderij geldt een gouden regel: Zodra je begint te werken, wordt het werk vanzelf kleiner.

En wat nog mooier is: als je dat samen doet, met z’n allen, dan wordt het niet alleen makkelijker, maar ook leuker! Stel je eens voor, twintig man die samen werken – zo zijn alle hooipakjes zo van het land af. Ja, echt waar. Zelfs de grootste sikkeneur, die denkt dat het nooit zomaar lukt, merkt dan dat het onverwacht snel gaat zodra je begint. Dat is de kracht van samenwerken.

Daarom werken we hier ook met plezier. We werken samen, zingen een lied en maken een lolletje. Zo wordt die zware klus ineens een leuke uitdaging. Vele handen maken licht werk, zeggen we hier niet voor niets.

Op de boerderij leer je ook steeds kijken hoe je het kunt overzien. Hoe je klussen behapbaar maakt. Want wat groot en zwaar lijkt, kun je stap voor stap overwinnen als je het klein begint en samen doorzet. Het is die aanpak die ons telkens weer dat overwinningsmomentje brengt, waarop we trots zijn op wat we bereikt hebben.

En eerlijk?! Deze les is niet alleen van toepassing op de boerderij, maar hij leert je wat over het leven van elke dag.

Dus, onthoud: laat je niet ontmoedigen door dat enorme karwei voor je. Begin klein, zet één stap tegelijk, en doe het samen.